
Dokonując zakupu wycieczki w biurze podróży zakłada się skorzystanie z profesjonalnej usługi, która ma gwarantować uzyskanie wypoczynku na wysokim poziomie. W szczególności pozwolić ma to na uniknięcie sytuacji dotyczących braku wyżywienia lub kłopotów z noclegiem. Jednakże jak w przypadku każdej usługi, również w przypadku usług turystycznych istnieje ryzyko, że biuro podróży nie wywiąże się z zawartej umowy czego skutkiem będzie „zmarnowany urlop”.
Podstawy prawne dochodzenia roszczenia
W 2010 roku Sąd Najwyższy wydał Uchwałę, w której stwierdził, że przepis art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (jedn. tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.) może być podstawą odpowiedzialności organizatora turystyki za szkodę niemajątkową klienta w postaci tzw. zmarnowanego urlopu (sygnatura akt III CZP 79/10).
Brzmienie ww. przepisu jest następujące:
1. Organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest spowodowane wyłącznie:
1) działaniem lub zaniechaniem klienta;
2) działaniem lub zaniechaniem osób trzecich, nieuczestniczących w wykonywaniu usług przewidzianych w umowie, jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć ani uniknąć, albo
3) siłą wyższą.
2. Wyłączenie odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, w przypadkach wymienionych w ust. 1, nie zwalnia organizatora turystyki od obowiązku udzielenia w czasie trwania imprezy turystycznej pomocy poszkodowanemu klientowi. Co ważne – zakresem odpowiedzialności organizatora wycieczki objęte są również szkody niemajątkowe takie jak negatywne uczucia (stres, niezadowolenie) wywołane nienależytym wypoczynkiem.
Wysokość roszczenia
W przypadku roszczeń o zapłatę wynikających z nieudanego urlopu największą trudność sprawia oszacowanie wysokości dochodzonej kwoty. Należy bowiem pamiętać, iż winna kompensować ona negatywne skutki nienależytej realizacji umowy, ale jednocześnie winna być kwotą realną i uzasadnioną.
W związku z powyższym za uzasadnione będzie posiłkowanie się tzw. Tabelą frankfurcką, która jest dokumentem opracowanym na zlecenie Izby Cywilnej Sądu Krajowego w Niemczech, w której procentowo określono obniżenie ceny za wyszczególnione nieprawidłowości.
Przykładowo wskazać należy, że:
w przypadku występowania hałasu w nocy roszczenie może wynosić 10-40 % wartości wycieczki
w przypadku występowania zepsutych posiłków roszczenie może wynosić 20-30 % wartości wycieczki
w przypadku występowania robactwa w pokoju roszczenie może wynosić 10-50 % wartości wycieczki
Link do wyciągu z Tabeli opracowanego przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów:
http://www.uokik.gov.pl/download.php?plik=2186
Co ważne – przedstawione w Tabeli wartości mają charakter orientacyjny i pomocniczy i nie stanowią postawy prawnej dochodzonego roszczenia.
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w przypadku istnienia niedogodności w czasie urlopu, można domagać się od biura podróży zadośćuczynienia z tego tytułu.
Brak komentarzy